Ο Μαζωτός είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας, και βρίσκεται σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πόλης της Λάρνακας.
Ο Μαζωτός είναι κτισμένος στην παράκτια πεδιάδα της Λάρνακας σε μέσο υψόμετρο 35 μέτρων. Το τοπίο του χωριού έχει μια γενική κλίση προς τη θάλασσα. Το υψόμετρο από τα 80 μέτρα στα βορειοδυτικά του χωριού (κορφή Βίκλονες) πέφτει στα 35 μέτρα κοντά στον οικισμό, για να μειωθεί σταδιακά προς τη θάλασσα, η οποία περιβρέχει το νότιο τμήμα του.
Ο Μαζωτός δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση γύρω τα 360 χιλιοστόμετρα και στην περιοχή του καλλιεργούνται τα αμπέλια (οιvoποιήσιμες και επιτραπέζιες ποικιλίες), τα εσπεριδοειδή, οι ελιές, οι χαρουπιές, τα σιτηρά (κυρίως κριθάρι), τα νομευτικά φυτά, διάφορα είδη λαχανικών (αγκινάρες, τομάτες, αγγουράκια, καρπούζια, κολοκυθάκια και μπάμιες), χρυσομηλιές και συκιές.
Ο Μαζωτός περιλαμβάνεται στο μεγάλο αρδευτικό έργο του Νότιου Αγωγού, από το οποίο έχει ωφεληθεί στα πλαίσια της δεύτερης φάσης του, με την άρδευση και άλλων σημαντικών εκτάσεων γης.
Ο Μαζωτός εξυπηρετείται με ένα αρκετά καλό συγκοινωνιακό δίκτυο. Συνδέεται με ασφαλτόστρωτους δρόμους στα δυτικά με το χωριό Αλαμινός (περί τα 5 χμ.), στα βορειοδυτικά με το χωριό Αναφωτία (περί τα 4 χμ.), και στα ανατολικά με το χωριό Κίτι (περί τα 10 χμ.) και στην συνέχεια με την Λάρνακα (20 χμ.) Συνδέεται επίσης με παραλιακό δρόμο στα νοτιοδυτικά με το χωριό Ζύγι και από εκεί με την πόλη της Λεμεσού.
Το χωριό, μέσα από την μακρόχρονη πορεία του, γνώρισε μεγάλες πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Το 1881 οι κάτοικοί του ήταν 280 που αυξήθηκαν στους 298 το 1891, στους 397 το 1901, στους 502 το 1911, μειώθηκαν στους 500 το 1921 αλλά αυξήθηκαν στους 578 το 1931 και στους 707 το 1946. Το 1960 οι κάτοικοι μειώθηκαν στους 545, για να αυξηθούν στους 608 το 1976 και να μειωθούν στους 546 το 1982. Στην τελευταία απογραφή που έγινε το 2001 οι κάτοικοι του Μαζωτού ανήλθαν στους 754.
Ο Μαζωτός άρχισε τα τελευταία χρόνια να αναπτύσσεται τουριστικά και οικοδομικά με τηv ανέγερση εξοχικών κατοικιών, ιδιαίτερα από Λευκωσιάτες. Στην κοινότητα διαμένουν αρκετοί ξένοι, κυρίως Άγγλοι συνταξιούχοι, οι οποίοι ανακάλυψαν τις ομορφιές της κοινότητας και αποφάσισαν να κατοικήσουν μόνιμα σε αυτήν.
Κατά τον Σίμο Μένανδρο και τον Μας Λατρί η ονομασία του χωριού προέρχεται από το φυτό μαζίν (Ροterium spinosum) και υποδηλώνει περιοχή όπου υπάρχουν πολλά τέτοια φυτά της άγριας κυπριακής χλωρίδας. Για τον ίδιο λόγο, το τοπωνύμιο Μαζωτός απαντάται και αλλού στην Κύπρο (όπως ονομασίες τοποθεσιών στο χωριό Πισσούρι κ.α.), όπως και οvoμασίες Μαζερή , Μαζερόν.
Μια άλλη ετυμολογία για την ονομασία του χωριού, αναφέρει ότι η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Μαστωτός, λόγω του ότι το χωριό ήταν κτισμένο κοντά στα μαστοειδή βουνά του Μόη. (Από την ελληνική λέξη μαστός που σημαίνει γυναικείο στήθος). Με την πάροδο του χρόνου και χάριν ευφωνίας στο «στ» της λέξης έγινε «ζ» και έτσι προήλθε η ονομασία Μαζωτός.
Ο Μαζωτός επί Κωνσταντίνου του Μεγάλου, ήταν διοικητική πρωτεύουσα ομόνυμης επαρχίας, όπως η Αυδήμου, η Χρυσοχού, το Κοιλάνι, η Επισκοπή, η Νεμεσός και άλλες. Ήταν δε γνωστός για την γεωργία του και τα προϊόντα του.
Στην παραλία του Μαζωτού, επί Κωνσταντίνου του Ε΄ και κατά το έτος 747 μ.χ. έλαβε χώραν η περίφημη ναυμαχία της Κεραμαίας η οποία χαρακτηρίζεται από τους ιστορικούς, σαν ένα από τα ενδοξότερα ναυτικά τρόπαια του Μεσαιωνικού Ελληνισμού.
Ο Μαζωτός μέχρι το 1307 ήταν κτηματική περιουσία των Ναϊτών, οπότε εξ΄ αιτίας της κακής διοίκησης και συμπεριφοράς, κατασχέθηκε όλη η περιουσία τους και δόθηκε στο τάγμα των Ιωαννιτών.
Κατά την περίοδο της φραγκοκρατίας το χωριό αποτελούσε, μαζί με την περιοχή του, μια από τις κυριότερες βαρωνίες της Κύπρου. Κατά την περίοδο της βενετοκρατίας, ήταν και πάλι το κέντρο της μιας από τις 12 επαρχίες, στις οποίες ήταν διαιρεμένο το νησί, υπό τη διοίκηση τσιβιτάνου. Ο τσιβιτάνος στον Μαζωτό ήταν Κύπριος, όπως και σε άλλες τρεις από τις 12 επαρχίες (Αυδήμου, Χρυσοχού και Πεντάγυια).
Το διαμέρισμα του Μαζωτού περιλάμβανε 46 χωριά με πληθυσμό 1454 πάροικους και 3249 απελεύθερους.
Στην περιοχή του Μαζωτού, περίπου 3 χιλιόμετρα προς τα νoτιοδυτικά κοντά στη θάλασσα, βρισκόταν, κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια και ο συνοικισμός Λατούρου, ο οποίος πήρε το όνομα του από κάποιο απόγονο των Ντε Λα Τούρ, που ήταν ισχυρή αριστοκρατική οικογένεια της Γαλλίας. Αργότερα, κατά την τουρκοκρατία έγινε τσιφλίκι και τελικά αγοράστηκε τμηματικά από κατοίκους της περιοχής.
Το εξωκλήσι της Παναγίας της Πετούντας που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, όπως αναφέρει ο R. Gunnis to 1935, είναι κτισμένο πάνω σε ερείπια πόλης των ρωμαϊκών χρόνων, της οποίας βρέθησαν αρκετοί τάφοι.
Στον Μαζωτό βρέθηκε ένδειξη ότι απ’ εκεί περνούσε η ρωμαϊκή οδός, που συνέδεε το Κίτιο με την Αμαθούντα.
Το χωριό βρίσκεται σημειωμένο σε παλιούς χάρτες με την ονομασία Masoto ή και Masota.
Ο Ιερώνυμος Περιστιάνης αναφέρει ότι το πρώτο ιδιωτικό σχολείο κοινών γραμμάτων, λειτούργησε στον Μαζωτό το 1864, μέσα σε μικρό δωμάτιο του δασκάλου παπά Χαραλάμπους παπά Μιχαήλ, ο οποίος δίδαξε μέχρι το 1868. Ακολούθησαν άλλοι δάσκαλοι ως τα χρόνια μετά την αγγλική κατοχή.
